In Japan vind je verschillende huizen en flats; oud en nieuw. Vooral op het platteland kan woont men soms nog in traditionele huizen, van hout en klei en met daken bedekt met dakpannen. Vroeger waren deze huizen vaak bedekt met stro, maar nu zijn er bijna geen huizen met een strodak meer te vinden. De meeste huizen nu zijn gebouwd van beton, hout en aluminium, en omdat er weinig plek is zijn de huizen vooral in de grote steden vaak duur en nogal klein. In de stad wonen dan ook veel mensen in grote flatgebouwen

.

De zomer in Japan is heet en vochtig, en daarom zijn de huizen zo gebouwd dat er lekker een briesje door heen kan waaien. De meeste moderne Japanse huizen hebben zowel kamers in Japanse alswel in Westerse stijl.

De Japanse kamers hebben schuifdeuren gemaakt van hout en papier, die ook geheel verwijderd kunnen worden om van twee kleine kamers een grotere te maken.

De ingang (Genkan), de gang en de keuken hebben houten vloeren, in de andere kamers is de vloer bedekt met stromatten (Tatami). Als je een huis in Japan binnengaat doe je je schoenen uit en trek je je pantoffels aan, en als je dan een kamer binnengaat met Tatami-matten, doe je je pantoffels ook uit en laat ze in de gang achter.

's Avonds worden de Futon, met donzen gevulde dekbedden, uitgelegd om op te slapen, en 's morgens worden die dan weer opgevouwen en opgeborgen in speciaal daarvoor bestemde kasten.

Alle huizen hebben natuurlijk electriciteit en stromend water, maar centrale verwarming vind je eigenlijk alleen in Hokkaido, waar de winters erg koud zijn. In de rest van Japan wordt eigenlijk een kamer alleen verwarmd als die gebruikt wordt.

Elk Japans huis heeft wel een badkamer (o-Furo). Het bad is vierkant en diep. Voor je in bad gaat was je je met zeep, naast het bad. Na de zeep te hebben afgespoeld ga je in het bad. Het gehele gezin maakt zo gebruik van hetzelfde bad, en jonge kinderen baden vaak samen met hun ouders. Baden is voor de Japanners een ontspannend, plezierig deel van dag.

Eten en drinken

Bij het traditionele Japanse koken worden verse ingredienten met grote zorg bereid. Een typisch Japanse maaltijd bestaat uit rijst, groenten, miso-soep, pickles en vis of vlees. Voor het kruiden wordt gewoonlijk soja-saus (Shoyu) gebruikt, en bij rijst wordt vaak gedroogd zeewier (Nori) gegeten. Zeewier is lekker en ook erg gezond!

Bekende gerechten zijn verder Sashimi; dunne schijfjes rauwe vis met hete mierikswortelpasta (Wasabi), en Sushi; schijfjes rauwe vis op of in reepjes licht met azijn besprenkelde rijst. Het klinkt misschien eenvoudig, maar het kost vele jaren van opleiding om een goede kok te worden.

Tempura is gefrituurde zeevis en groenten, een gerecht dat in de 16e eeuw door Portugese handelaars in Japan werd geintroduceerd. Tot 100 jaar geleden aten Japanners geen vlees, maar nu zijn er veel gerechten met kip, varkensvlees of rundvlees. Zo is Japanse Sateh (Yakitori) erg populair, en ook Sukiyaki, rundvlees gekookt met groenten en Tofu in een pot op tafel, is een geliefd gerecht.

Ook noedels (Soba, Udon)zijn in Japan erg populair, en worden vaak in plaats van rijst gegeten, opgediend in een diepe kom hete soep met groenten, vlees of vis.

De meest geliefde drank is Groene thee (o-Cha)

Verder kun je natuurlijk in Japan eten van haast elk land ter wereld krijgen, en ook hamburgers, patat en andere 'fastfood' zijn erg populair bij jongeren.

Japanners eten gewoonlijk met stokjes (hashi). De tafel wordt gedekt met de rijstkom links en de soepkom rechts. De eetstokjes worden daar horizontal voor gelegd. De stokjes hou je in de rechterhand, en met je linkerhand til je je soep- of rijstkom op.
Voor de maaltijd zeg je; "Itadakimasu", en na de maaltijd zegt men "Gochiso-sama deshita", als dank voor het eten.

-Klik hier om te zien hoe je met stokjes eet!-

Sport en Vrije Tijd.

Traditionele Sporten
Veel mensen beoefen nog steeds de traditionele Japanse gevechtskunsten zoals Judo, Karate en Kendo, die ook in andere landen populair zijn geworden.

Sumo-worstelen is ook een poulaire tradionele sport. Grote, zware mannen proberen elkaar onderuit te halen of uit de kleine ronde ring te duwen. De gevechten zijn kort, en beginnen met rituelen waarbij zout in de ring wordt gegooid om de ring te zuiveren. Sumo-worstelaars zijn grote beroemdheden in Japan, en moeten erg hard trainen.

Vrijetijdsbesteding.

Zoals overal, beleeft men ook in Japan veel plezier aan verschillende vrijetijdsbestedingen zoals wandelen, vissen, en tuinieren, Onder kinderen zijn het lezen van stripverhalen (Manga) en videospellen populair, maar er zijn natuurlijk ook een aantal vrijetijdsbestedingen die typisch Japans zijn:

Origami

Origami is het vouwen van een vierkant stuk gekleurd papier in verschillende vormen. Van een stuk papier kun je zo vogels, honden, en zelfs gorilla's maken. Als iemand erg ziek is vouwen familie en vrienden 1000 papieren kraanvogels als gebed voor beterschap.

-Klik hier om te leren hoe je een kraanvogel maakt!-

De Thee-Ceremonie

Bij de thee-ceremonie (Chanoyu), die dateert uit de 15e eeuw, bereidt de gastheer/vrouw op rituele wijze thee en voedsel en serveert dat. Men moet zich dan aan uiterst verfijnde regels houden die bedoeld zijn om de ceremonie eenvoudig en aantrekkelijk te houden, zonder onnodige beweging of gebaar. De gastheer brengt de tuin op orde en kiest de juiste versieringen voor de theekamer en het juiste gerei, in overeenstemming met het seizoen. De gasten bewonderen dit alles en maken op- of aanmerkingen. Thee-ceremonie is dus niet alleen op correcte en elegante wijze thee serveren, maar betekent ook leren over architectuur, tuinen, aardewerk, calligrafie, geschiedenis en godsdiens, wat dus heel wat jaren kan kosten.

Bloemschikken

Het Japanse bloemschikken (Ikebana) dateert eveneens van rond de 15e eeuw. Bloemen worden volgens strenge regels geschikt om hemel, aarde en menheid voor te stellen. Er zijn veel verschillende Ikebana stijlen, van erg eenvoudig tot erg overdreven, maar ze geven allemaal een speciale betekenis aan de manier waarop de bloemen zijn geschikt.

Kleding

In het leven van alledag draagt men in Japan dezelfde soort kleding als de mensen in de meeste landen, maar op bijzondere dagen geven veel mensen ook nu nog de voorkeur aan de traditionele Kimono.

Die word om het lichaam gewikkeld en vastgebonden met een Obi. De kimono's van jonge meisjes zijn vrolijk gekleurd, die van oudere vrouwen wat ingetogener en die van mannnen helemaal donker gekleurd. Met Nieuwjaar en ten tijde van de diploma-uitreiking kan je veel vrouwen, jong en oud, in kimono zien. Bij bruiloften en andere formele gelegenheden dragen mannen zwarte kimono;s met het familiewapen.

Een goede zijden kimono is erg duur en word met grote zorg behandeld en dan doorgegeven van vader op zoon en van moeder op dochter.Verder is het erg moeilijk een kimono om te doen en de obi op de juiste wijze vast te maken; veel vrouwen nemen hier dan ook les voor.

Er is ook nog een soort kimono die Yukata wordt genoemd; een eenvoudig licht katoenen kleden dat in de zomer wordt gedragen of in huis na het baden. Bij kimono worden geen schoenen en sokken gedragen, maar hoge houten klompen (Geta), of lage sandalen van katoen of leer (Zori). Die worden gedragen met katoenen sokken (Tabi) die een gleuf hebben tussen de grote en de tweede teen, waar het riempje van de sandaal tussen moet.