Theater en Muziek
Er zijn drie traditionele vormen van Japans theater. De oudste
daarvan wordt Noh genoemd, een vorm die zich ontwikkelde
in de 14e eeuw. Bij Noh is de aankleding van het toneel
eenvoudig en de acteurs dragen maskers en klassieke kostuums.
Zij zingen hun tekst terwijl ze langzame bewegingen op het podium
maken.
Kabuki ontwikkelde zich in de 17e eeuw. Het is vol dramatische
scenes en vol actie. De kostuums zijn kleurrijk en tot in de puntjes
verzorgd. Zwaardgevechten, dansen, spectaculaire wisselingen van
kostuums en bijzondere effecten zoals sneeuwstormen en donder
zijn erg populair..
(Kabuki heeft volop actie)
Bunraku is een soort poppentheater dat voor het eerst
werd opgevoerd in de 16e eeuw. De poppen zijn ongeveer half zo
groot als een normaal mens en erg goed gelijkend. Iedere pop word
bediend door drie personen die op toneel zichtbaar zijn.
Er zijn wel grote overeenkomsten tussen deze typen van theater;
zowel bij Noh als Kabuki worden alle rollen door
mannen of jongens gespeeld en bij alle drie is muzikale begeleiding
belangrijk.
Modern theater is natuurlijk ook populair in Japan
en ook verschillende vormen van Westerse Muziek,van klassiek to
Jazz, blues en Rap- en Rockmuziek.
Maar ook de klassieke Japanse volksmuziek is nog steeds populair,
vooral de Japanse trommels (Wadaiko), die vaak enorm groot
en dreunend zijn, trekken bij festiviteiten veel publiek.
Beeldende kunsten
Een van de bekendste Japanse kunsten is de Ukiyo-e, dat
in de 17e eeuw werd ontwikkeld. Bij Ukiyo-E maakt men met
behulp van een houtsneeblok afdrukken van mensen en landschappen,
het dagelijks leven en de theaterwereld.
Het is nog steeds erg populair; schoolkinderen leren de techniek
om eenvoudige afdrukken te maken en veel mensen gebruiken deze
techniek om hun eigen Nieuwsjaarkaarten te vervaardigen.
(Deze prent is een van de zesendertig
gezichten op de berg Fuji door de Ukiyo-e kunstenaar Hokusai)
Een heel oude Japanse kunstvorm is de Manga,
oorspronkelijk begonnen als komische spotprenten. De oudste komische
tekeningen dateren uit de 7e en 8e eeuw. Later maakte Manga
gebruik van dieren en eigenaardige menselijke figuren om de draak
te steken met hebzuchtige edelen en monniken.
Ukiyo-e kunstenaars zoals bijvoorbeeld Hokusai,
maakten ook Manga. Tegenwoordig zijn de Manga stripverhalen
populairder dan ooit en de betere Manga worden ook vertaald
in andere talen.
Kunstnijverheid en Ambachten.
Japan kent vele traditionele ambachten die als ware
kunsten beschouwd moeten worden, zoals Aardewerk, Textiel,
en Lakwerk. Ook Japans papier (washi) wordt nog
steeds met de hand gemaakt.
Verder wordt ook Bamboe op veel manieren gebruikt
van gewone huishoudelijke goederen zoals rijstlepels tot op ingewikkelde
manier in elkaar gevlochten vazen en zelfs muziekinstrumenten.
De technieken hiervoor zijn uiterst verfijnd.
(een voorbeeld van Japans Aardewerk)
Houtsnijwerk is ook een belangrijke traditionele
kunst in Japan. In tempels vind je vaak mooie houten versieringen
en uit hout gesneden boeddhabeelden.Ook in veel huishoudens vind
je deze houtsnijwerken terug, in de vom van dienbladen en versiersels.
Religie
De twee belangrijkste godsdiensten in Japan zijn Shinto
en Boeddhisme.
Shinto is Japan's inheemse godsdienst en is ontstaan in
het verre verleden. Men geloofde in de Kami, geestelijke
krachten in bomen, bergen, zee of wind. Het oude volk van Japan
eerde deze krachten en leefde in harmonie met de natuur.
Later ontwikkelde Shinto zich verder en werden ook voorouders,
helden en andere personen opgenomen in de Kami. De Kami
worden vereerd in Schrijnen. (Jinja)
Boeddhisme onstond in India en kwam in het midden van
de zesde eeuw via China en Korea naar Japan. Er zijn binnen het
Boeddhisme verschillende stromingen. Er zijn veel boeddhistische
tempels in Japan en veel gezinnen hebben ook boeddhistische altaren
in hun huis waar aan ze hun voorouders vereren.
Veel mensen zeggen tegenwoordig dat ze geen bepaalde godsdienst
hebben, maar de meesten nemen deel aan zowel de Shinto- als aan
de Boeddhistische gebruiken. Zo gaan bijvoorbeeld huwelijksplechtigheden
volgens Shinto-traditie, en zijn begrafenissen meestal boeddhistisch.
Verder werd in het midden van de 16e eeuw het Christendom naar
Japan gebracht door Portugese missionarissen, maar slechts een
klein percentage van de bevolking is Christen. Ook zijn er aantal
nieuwe godsdienststromingen, waarvan vele beinvloed zijn door
een of meer van deze godsdiensten.
Feesten en tradities
Het belangrijkste feest in Japan in het Nieuwjaar (o-Shogatsu).
Alle winkels en bedrijven zij tussen de eerste en derde januari
gesloten. Met nieuwjaar komt men met de familie bij elkaar, en
veel gezinnen bezoeken dan ook hun ouderlijk huis. Om middernacht
op 31 december worden speciale noedels gegeten ( die een lang
leven beloven) en dan gaat men naar de plaatselijke tempel of
schrijn om te bidden voor voorspoed in het nieuwe jaar.
Op 1 januari wordt een speciaal ontbijt opgediend, kinderen krijgen
geld van hun ouders en familie, en iedereen kijkt verlangend uit
naar de nieuwjaarskaarten die allemaal direct op Nieuwjaarsmorgen
bezorgd worden.
Een heel andere belangrijke feestdag is O-bon, dat rond
15 augustus wordt gevierd. Dan komen, volgens de traditie, de
geesten van dierbare overledenen naar huis. Huizen en grafstenen
worden schoongemaakt en speciaal voedsel wordt achtergelaten als
offer aan de geesten.
Verder worden overal in de omgeving en rond het huis lampionnen
opgehangen om de geesten naar het het huis to te leiden. Verder
worden er grote feesten gegeven met speciale dansen en vuurwerk.
Er is een aantal feesten speciaal voor kinderen.Op 3 maart is
het poppenfeest (Hinamatsuri). dan worden in het huis prachtige
poppen uitgestald die het keizerlijk hof van vroeger voorstellen.
(Poppen zoals die opgesteld worden met Hina-matsuri)
5 mei is de dag van de kinderen, en is voornamelijk een feestdag
voor jongens. Bij alle huizen met jongens in de familie worden
wimpels in de vorm van karpers opgehangen. (Koinobori)
Karper is het symbool van kracht. Voor iedere man of jongen in
de familie hangt een wimpel.
Op 7 juli wordt het Tanabata (Sterrenfeest) festival gevierd,
naar een oude legende over twee geliefden , gesymboliseerd door
twee sterren, die gescheiden door de melkweg, elkaar ieder jaar
op deze avond mogen ontmoeten,
Op 15 november is er een feest waarop op meisjes van 3 of 7 jaar
en jongens van 5 jaar worden meegenomen naar een tempel om te
bidden voor een goede gezondheid
.
(Een locale matsuri)
Het hele jaar door worden er ook talloze plaatselijke
feesten, of Matsuri, gevierd. De grotere hiervan trekken
wel duizenden toeschouwers.
.
|
